Яшавумну къыбламасы

Журналистлер-юрегидир газетни,

Сав коллектив юрек бавгъа байлангъан.

Иш ёлдашдан оьтюп бугюн арабыз,

Къардашлыкъгъа, сырдашлыкъгъа айлангъан.

Бугюн йимик эсимде бар, гюнешли,

Минг тогъуз юз алтмыш йылны язбашы.

«Коммунизм учун» деген газетде,

Иш башлагъан хоншу юртну къызьяшы.

Шондан берли 64 йыл оьтсе де,

Агьвалатлар экрандадай къаршымда.

Ойлар, ойлар гьалекленген денгиздей,

Толкъун йимик аталана башымда.

64 йыл бир адамны оьмюрю,

Не юлдузгъа, не гюнешге ошайгъаы.

Газет мени, мен оьзюыю гётерип,

Оьзю менде, мен оьзюнде яшайгъан.

Ойлашаман, аркъам таяп шыплыкъгъа,

Юрегимни юз минг ойдан толтуруп.

Гёкчек Ай да гёзеллигин гёрсете,

Къашгъа тавну тёбесинде олтуруп.

Юлдузланы юм-чум этип къаравун,

Акъ булутлар аявсуздан яшыра.

Бу геч вакъти ятывумдан уятып

Ой толкъунлар къувун салгъан башыма.

Толкъунланып гёнгюрете йырымны.

Мугьлет бермей ачыкъ этме сырымны.

Ойлашаман, бир къарагъа гелмеймен.

Турналардай кёкден саркъып учагъан.

Ойларымны эбин табып болмайман.

Мен тюзлюкню къулу болуп оьсгенмен,

Рагьмулулукъ – айтма уллу герегим.

Къуллугъуна етме болсам гьеч кимни,

Гюн оьпгендей яшнап къала юрегим.

Сатырларым, охувчулар гёзлейгеи;

Чарлай, биче, яный туруп къаяйман.

Гьеч биревге сююнч берме бажарсам,

Шондан оьзюм уллу леззет аламан.

Газет-Гюлбав, мен гюмелек ичинде,

Гьасиретли полден илгьам алмагъа.

Гюл болмаса гюмелекге яшав тар,

Талпынаман юреклерде къалмагъа.

Газет магьа бирде, тенгсиз къаладай,

Тарыкъ чакъда таянмагъа тиревге.

Бешикдеги къолбавлардай чатрашып,

Яшагъанбыз байланып бир-биревге.

Аламатлар абдыратгъан яшавда,

Акъ елкеним халкъгъа етме алгъасай.

Йыллар оьтюп гетген чакъы арадан,

Къанатланма талпындыра, гюч ясай.

Узакъ ёлну уьркер ёлдай оьтгенмен.

Мюгьлет бермей, гьай аман деп кюстюнме.

Сюер эдим аршгъа чыгъып халкъымны,

Яхшылыкълар себелеме уьстюне.

Йыллар мени ёнкютмеди, ийледи.

Гёрсетгенмен тазалыгъын къаламны.

Юрегимни ачып салып Къуръандай.

Къуршап алып къучагъыма Аламны.

«Газет учун!»-десе чыгъып яшмындай.

Тарыкъ ерге яявлап да етгенбиз.

Газет учун, район учун, халкъ учун,

Бизден гьасил бары затны этгенбиз.

Алгъа чыгъып гетди газет нече ёл,

Жан талашып бет ярыкълыкъ аладыкъ.

Макътавланы макъамына кюйленип,

Д оскал аны оьр башында боладыкъ.

Охувчуну ругь азыгъы газетни,

Хам гётерип, байракъныдай нечелер.

Танг болгъунча ябурулуп бетлеге,

Аякъ уьстде кьала эдик гечелер.

Бир муратда, бир-биревге къоллашып,

Сав 60 йыл ярыкъ этип барышны,

Бугюнде де къыйынлагъа чул бермей,

Алдында ол ярыш атдай, ярышны.

Къазаватда йимик иши газетни.

Чабувулда жыйма, язма тарыкъсан.

Къолдан-къолгъа къалып ону охурдай.

Газет этеенг абурлусан, ярыкъсан.

Газет даим чыкъма герек ёрукълу.

Охувчугъа етишмесе ярамай.

Журналист — ол солдат йимик постдагьы.

Ону иши уьзюрюге къарамай.

Къайтарышгъа этилеген къыйматгъа,

Яшавубуз гетмесе де герилип,

Хыйлыланы узатгъан сонг, биз къалдыкъ

Абурлу ишни «арбасына» егилип.

Къараламай, барлап турма сюемен,

Оьрлю-хырлы бизден гетген йылланы.

Яявлатып, яда хохол этикли,

Биз оьтген шо чанг къатышлы ёлланы.

Иш ёлдашлар, мен кёп гьюрмет этеген, атгъа чыгъар

Арасында алгъышланып яшагъан.

Оьтген гюнлер, къопдурмайлы айттъанда,

Гюнеш оьпген гёк денгизге ошагъан.

Ёллар ачыкъ юреклеге элтеген

Гёзге къарап гёнгюллени охуйбуз.

Яшав ёлну къыбламасын къыйматлап,

Ругь байлыкъны тай-тай тохуйбуз

Гене де мен сукъланыман гёремен,

Газетибиз къолдан-къолгъа айланып.

Ёлдашлагъа гюч, чыдамлыкъ, ачыкъ кёк,

Коллективыи халкъарада сыйланып.